تفاوت اصلی ناودانی سنگین و سبک

ناودانی سنگین چیست؟
وزن این ناودانی برابر با داده‌های جدول اشتال است. به همین خاطر به آن ناودانی سنگین می‌گویند. تحمل وزن بالایی دارد و بیشتر در ساخت سازه‌های صنعتی و سنگین استفاده می‌شود. این ناودانی براساس استاندارد اروپایی DIN 1026 و EN 1079 آماده می‌شود و بیشتر در کشورهای اروپایی تولید می‌شود. به همین جهت این نوع ناودانی در بازار بیشتر به ناودانی اروپایی یا UPN معرف است. البته به این نوع ناودانی که ضخامت بیشتری دارند در اصطلاح دنیای فلزات و بنگاه‌داری گوشت‌دار نیز می‌گویند. سایز ناودانی سنگین بیشتر در محدود 40 تا 400 میلی‌متر قرار دارد. اما ناودانی‌های تولید داخل که بر اساس استاندارد ملی تولید می‌شوند دارای سایزهای 80 الی 180 هستند. از کارخانه‌های تولید ناودانی فولادی سنگین در ایران می‌توان کارخانه توسعه فولاد آذر آذین (اولین کارخانه داخلی در تولید ناودانی آهنی سنگین)، شکفته مشهد، نورد یاوران زنجان، البرز ایرانیان و ناب تبریز را نام برد. مهمترین تفاوت ناودانی سبک و سنگین از نظر ظاهری در این است که بال‌های ناودانی سنگین بیشتر به شکل شیب‌دار هستند.

به‌طورکلی حداقل ظرفیتی که معمولاً کارخانه‌ها و مراکز فروش برای این محصول در نظر می‌گیرند یک بندیل می‌باشد. در این شرایط باید بدانید که معمولاً هزینه حمل‌ونقل از کارخانه‌ها یک دغدغه مهم است. ضمن این که روش‌های متنوع تولید ناودانی باعث ایجاد تغییرات قیمتی روی محصول نهایی می‌شود. در جدول اشتال نیز توضیحات کامل در مورد استانداردهای تولیدی برای ابعاد و ضخامت‌های مقاطع فولادی آمده است. کوتاه و بلند بودن ناودانی نیز به دو صورت بررسی می‌شود. ناودانی‌هایی که طول 12 متری دارند در دسته‌بندی بلند قرار گرفته و ناودانی‌های کوتاه، نصب این عدد یعنی 6 ناودانی متر ارتفاع دارند. ناودانی‌های نرمال نیز قيمت ناودانی شامل مدل‌های U شکل می‌شوند.

انواع ناودانی براساس فرآیند تولید
ناودانی‌ها براساس فرآیند تولید در دو گروه ناودانی فابریک و ناودانی پرسی قرار می‌گیرند:

یکی از تفاوت‌های بارز این دو نوع ناودانی، اطلاعات درج شده در جدول اشتال بر اساس وزن و ابعاد است. در واقع ناودانی اروپایی، بر اساس اطلاعات موجود در جدول اشتال تولید می‌شود. در صورتی ناودانی‌های سبک تولید شده در ایران، وزن و ابعادی سبک‌تر از اطلاعات موجود در جدول اشتال دارند. ناودانی UNP مچنین در مواردی مانند ضخامت، وزن، نوع استاندارد، کارخانه‌های تولیدکننده، کاربرد و قیمت با ناودانی سبک تفاوت دارد. با توجه به ضخامت و وزن‌ ناودانی سبک از آن جهت کاربردهایی که نیاز به تحمل وزن کمتری است، استفاده می‌شود. در مقابل ناودانی اروپایی با توجه به این‌که از مقاومت بیشتری برخوردار است، برای استفاده در کاربردهایی با نیاز به تحمل فشار بالا، مناسب است.

ناودانی اروپایی، علاوه بر واردات توسط کشورهایی مانند ترکیه، چین و روسیه، از طریق کارخانه‌های داخلی مانند فولاد شکفته، فولاد ناب تبریز، مجتمع البرز فولاد و… به روش فابریک و پرسی تولید می‌شود. همان‌طور که در مقالات قبل به آن اشاره کردیم، ناودانی‌های فابریک، به طور مستقیم از نورد گرم فولاد به دست می‌آیند. در حالی که در روش پرسی، ناودانی با استفاده از نورد سرد ورق‌های فولادی و به کارگیری دستگاه‌های رول فرمینگ، تولید می‌شود. با توجه به این مسئله می‌توان نتیجه گرفت که ناودانی فابریک در مقایسه با ناودانی ناودانی پرسی از کیفیت و قیمت بالاتری برخوردار است.